Nasi przedszkolacy pomimo wszystko chcieli na wesoło pożegnać Lato, dlatego przez ostatnie dni bardzo pieczołowicie przygotowywali się na tę chwilę. Mianowicie wspólnie z paniami zajęci byli... robieniem latawców.
W piątek rano wszystkie grupy zebrały się w sali Króliczków, a każda z nich przyniosła barwny latawiec. Nasze wspólne spotkanie poprowadziła ciocia Ewa z Mądrych Sów. Jak się okazało, dzieci doskonale wiedziały, dlaczego wszyscy zebrali się tutaj razem i jaka pora roku już jest gotowa, aby królować przez następne miesiące. No ale zacznijmy od początku...
Tego dnia ciocia Ewa nie mogła się już doczekać, aby opowiedzieć wszystkim dzieciom, co takiego przytrafiło jej się tamtego piątkowego poranka. Otóż, gdy szła do pracy, patrzy..., a przed nią coś leży na ziemi i mieni się wieloma kolorami, podeszła, a to co? Kapelusz, ale jakiś inny – z dużym rondem, a na nim kiść winogron, kolorowe liście, słonecznik, jarzębina... Dzieci przyjrzały się uważnie temu nietypowemu nakryciu głowy, Ania S. z Króliczków nawet przymierzyła je sobie na głowę, no ale było trochę za duże. Po chwili wszyscy już wiedzieli, czyją zgubę znalazła ciocia Ewa. Wszystko wskazywało na to, że Jesień tak bardzo się do nas spieszy, że z roztargnienia nawet zgubiła po drodze swój kapelusz..., no a może to psotny wiatr porwał jej go z głowy i uniósł hen daleko przed siebie? Któż to wie?
Później rozgorzała dyskusja na temat tego, kto cieszy się i dlaczego, że nadchodzi Jesień, a kto wręcz przeciwnie. Zarówno wśród dzieci jak i wśród pań zdania były podzielone. Jedni żałowali, że słońce nie będzie już tak mocno grzało i będzie trzeba cieplej się ubierać, a nie każdy przedszkolak już to potrafi..., więc trzeba brać się do roboty. No a pogoda to coraz bardziej będzie nam teraz płatać figle, więc nie zawsze będzie można wyjść na dwór. No ale z drugiej strony jesienią w przedszkolu czekają na nas różne niespodzianki, a już w najbliższą środę wybierzemy się wspólnie na grzybobranie, bo Jesień to przecież pora zbierania pachnących grzybów. No i do parku często się wybierzemy – w poszukiwaniu skarbów Jesieni: kolorowych liści, kasztanów, żołędzi, jarzębiny, którymi możemy urozmaicić kąciki przyrody w naszych salach lub „wyczarować” z nich zwierzątka, ludziki, a nawet obrazki z liści. No i owoców oraz warzyw Jesień nam na pewno nie poskąpi, zapraszając codziennie do jedzenia jesiennych witamin – jabłek, gruszek, śliwek, winogron, jeżyn, pysznych orzechów czy surówki z marchewki, mniam...
No a później ciocia Ewa przeczytała nam jeszcze książkę M. Strzałkowskiej „Jesień”, dzięki której przedszkolacy przypomnieli sobie, jakie zwyczaje ma Jesień.
Potem nadeszła długo przez wszystkich oczekiwana chwila. W końcu przyszedł czas na wybranie latawca, tego jedynego, który okaże się najpiękniejszy. Dlatego najpierw wszyscy zajęli się oglądaniem latawców, bowiem każdy był niepowtarzalny i wyjątkowy. No i rozpoczęło się głosowanie. Każdy przedszkolak miał swój głos i mógł przyznać punkt wybranemu przez siebie latawcowi. A wyniki głosowania ogłosiła nasza pani Dyrektor – Krystyna Kaźmierczak. Liczyła punkty, liczyła, aż okazało się, że... wszystkie latawce dostały tę samą liczbę punktów... doprawdy, niebywałe zdarzenie. Oczywiście wspólne zwycięstwo cieszyło wszystkich, zarówno dzieci, jak i panie.
No ale po cóż są latawce..., nie tylko po to, aby się nimi zachwycać. No, jak sama nazwa wskazuje, oczywiście do latania! Dlatego po obiedzie przedszkolacy wspólnie z paniami poszli puszczać latawce – bo powietrze to prawdziwy żywioł latawcowego bractwa. Pięknie wyglądały na tle nieba poruszające się na wietrze dzieła naszych przedszkolaków. Wszyscy w pełni usatysfakcjonowani - zarówno przedszkolacy, jak i... latawce – wróciliśmy do przedszkola. Jesteśmy pewni, że Lato z daleka widziało śmigające w górze latawce. Mocno w to wierzymy. Do zobaczenia, Lato, w przyszłym roku znów się spotkamy!!!
